دست های خالی ام در ماسه هایت می سراید
مصرع شعر بلندی را که هم وزن نسیم است
گر چه من ساحل نشینم ، گر چه من از موج دورم
حال و روز شعر من در موج های تو سهیم است
آی دریا ! نذر کردم شعرهایم را بریزم
زیر پای قایقی که موج هایت را مقیم است
تو کریم ابن کریم ابن کریم ابن کریمی
شعر های خسته ی ، من بق بقوی یا کریم است
۶ مرداد ۱۳۹۴
اندیشه خود را به یادگار بگذارید