لکنت گرفته قافیه وقتی که نیستی
تشبیه مانده است که آخر تو کیستی
با ندبه های نارس ما کار مشکل است
تو همچنان به اذن خدا سهله زیستی
ما و تمام باور ما صفر مطلق است
اما یقین ماست که تنها تو بیستی
باشد قرارمان سحر جمعه ، مستجار
در محضر حضور شما ، حضرت بهار !
۵ اردیبهشت ۱۳۹۴
اندیشه خود را به یادگار بگذارید